Eerste stappen

Linda, heeft twee jaar geleden een burn out gekregen, ze zoekt nog naar oplossingen:
Ik dacht eerst met de huisarts
te praten. En zij zei:
Je moet doen waar je je goed bij voelt
en je moet het rustig aan doen,
maar als je nooit geleerd hebt
wat rustig aan doen is en als je dat...
Als je nooit geleerd hebt
naar je lichaam te luisteren,
kan je dat eigenlijk niet zelf doen.

Isabelle Hansez, professor Arbeidspsychologie aan de Universiteit van Luik:
Het ziekteverlof voor iemand
met een burn-out duurt vrij lang.
Als we naar getuigenissen kijken,
is het zo
dat de mensen dan vaak
minder verantwoordelijkheden krijgen.
Ze moeten enkele weken rusten
en het is belangrijk
dat iemand hen begeleidt
bij de terugkeer naar het werk.

Lies is zelfstandig consulent, voor haar Burn out werkte ze voor de overheid:
En dus, ik ben dan een week
thuis geweest, veertien dagen,
dan zei mijn dokter: Misschien moet je
toch eens een psycholoog raadplegen
of met iemand gaan praten,
want je gaat er zo niet geraken.
En dan ben ik bij een psycholoog
terechtgekomen.
Ik kwam daar aan
en eigenlijk wat ik wou was:
Zeg me wat ik moet doen
om terug te gaan werken.
Ik dacht: hij gaat me helpen en zeggen:
Je moet dat en dat doen,
dat zijn de stappen en dan kun je weer
beginnen, binnen een week, twee weken.
Ja, dat was dus niet zo, hè. Want ik
moest heel hard nadenken over mezelf
en werken eigenlijk aan mezelf en dus...
Ja, dan hebben ze uiteindelijk, ik denk,
pas na een maand of twee, drie, gezegd:
Ja, maar je hebt eigenlijk
een burn-out, hè Lies.

Len, werkte als journalist toen hij een burn out kreeg, hij wil zijn ervaring delen om andere mensen te wijzen op de impact van een burn out:
Aanvankelijk heeft mijn huisarts
me een paar weken thuis voorgeschreven,
maar dat was ook niet direct:
Je hebt een burn-out. Nee.
Eerst van: Kalmeer wat, we zullen zien,
rust uit,
want je bent duidelijk heel moe.
En het is eigenlijk pas na, denk ik,
een maand, een maand en een half
thuis te zitten, dat die term 'burn-out'
voor het eerst echt gevallen is.

Isabelle Hansez, professor Arbeidspsychologie aan de Universiteit van Luik:
We raden twee of drie weken rust aan.
In de weken na die rust
gaan we dan over tot de psychologische
begeleiding van de patiënt.
Dat noemen we
een klinische werkbehandeling.
Dan vragen we aan de patiënt
hoe hij zich voelt bij zijn werkt,
wat hij over zijn werk denkt
en of hij weet wat er gaande is.

Dr. Pia Cox, medical manager bij AG Insurance, zij ontwikkelde mee het zorgtraject dat door de verzekeraar wordt aangeboden:
Dan hebben we de fase
van de reactivatie.
Dan gaan we eigenlijk individueel,
op maat gaan kijken
naar wat de noden zijn van die patiënt,
die werknemer.
Waar kunnen we ons op toe richten?
Wat heeft die persoon nodig aan hulp
in veerkracht of communicatie?

Stefie, werkt als begeleidster in Atelier Groot Eiland. Voor haar Burn out werkte ze met minderjarige vluchtelingen. Stefie weet wat er nodig is om een gezonde werkomgeving te verkrijgen:
Volgens mij heeft veel van een burn-out
te maken met het moment zien.
Maar ga naar je huisdokter, laat dat
direct overnemen door andere mensen,
dat je niet zelf moet zitten zoeken.
Nee, je vrienden kunnen
daar niks aan doen.
En begrip opbrengen, dat is alles.
Want die collega die me zei:
Amai, jij ziet er goed uit,
terwijl ik twee dagen
in die burn-out zat, dat was moordend.
Moordend, want vanbinnen
was ik kapot aan het gaan.