Oorzaken

Lies is zelfstandig consulent, voor haar Burn out werkte ze voor de overheid:
Ik moest heel veel werk doen,
maar dingen waarvan ik vond van mezelf
dat ik echt goed in was,
moest ik bijna nooit doen. En dat was
frustrerend, dus wat deed ik?
Ik deed al dat werk waarvan ik vond
dat ik niet zo goed is was,
plus dan nog dat werk waarvan ik vond...
Dat deed ik allemaal maar bij,
omdat ik dat graag wou doen.

Isabelle Hansez, professor Arbeidspsychologie aan de Universiteit van Luik:
Als we een bepaald profiel
moeten schetsen,
zijn het mensen die te hard werken.
Ze zijn te toegewijd. Dan stoppen ze
te veel tijd en energie in hun werk.
In hun ideale wereld
moeten ze heel veel werk verrichten.
Mensen met dat denkbeeld
lopen inderdaad het risico
op een burn-out.

Linda, heeft twee jaar geleden een burn out gekregen, ze zoekt nog naar oplossingen:
De filosofie van het bedrijf was ook:
Komaan, er moet gewerkt worden.
En ik was ook zo.
En moet er dag en nacht gewerkt worden,
dan zocht ik daar oplossingen voor.
Waren er conferencecalls voor werk
van China, dan was dat 's morgens vroeg,
deed ik die ook. Was dat 's avonds voor
Amerika, deed ik die ook.

Dirk De Wachter, de bekende psychiater, krijgt ook vaak te maken met Burn out, hij heeft een uitgesproken mening over de oorzaken en symptomen:
Het grote probleem is dat onze wereld
in zijn efficiëntiecultuur zo doordramt
dat het ook in het privéleven
zijn gevolgen heeft,
dat mensen ook door heel flexibele uren,
door heel veel uren,
door ook na hun uren nog op hun laptop
en smartphone met hun werk bezig zijn,
dat ze ook in hun privéleven
worden overrompeld.

Len, werkte als journalist toen hij een burn out kreeg, hij wil zijn ervaring delen om andere mensen te wijzen op de impact van een burn out:
Ik merkte dat ik ook gewoon
heel veel 'ja' zei tegen alle dingen
en daardoor ook een beetje
in een situatie terecht ben gekomen,
waardoor iedereen van alles
van mij verwachtte of ook dacht
dat ik wilde doen of graag deed
of wat dan ook,
waardoor ik helemaal niet meer
mijn eigen gevoel
en mijn eigen ideeën of wat dan ook
kon uitvoeren.
Isabelle Hansez:
Er is vaak een verschil
tussen het ideaalbeeld van de werknemer
en de realiteit van het werk.
Denk aan een verpleegster
die veel tijd stopt in haar patiënten.
Daarna vragen ze haar dan
om ook de administratie bij te houden.
Stukje bij beetje wordt haar ideaalbeeld
dan weggeveegd.
Op den duur werkt ze dan omdat het moet
en niet omdat ze het graag doet.

Marijke, is bediende, zij merkte dat er iets met haar aan de hand was. Het bleken stressgevoelens te zijn die haar richting een Burn out duwden:
Gewoon op het werk zitten
en echt zoiets hebben van:
Pff... Is dit het?
Het gevoel hebben van: ik heb
meer in mijn mars, ik kan meer aan,
maar eigenlijk beperkt blijven
in wat je van taken krijgt
en eigenlijk ja,
geen uitdagingen krijgen.
En dan merkte ik bij mijzelf: Ik ben
hier tegen van alles aan aan het lopen.
Dat klopt gewoon naar mijn gevoel niet.

Dirk De Wachter:
Het gaat volgens mij ook
over betekenis en zin,
dat mensen in hun functie, in hun werk,
in waar ze mee bezig zijn,
gezien worden en geapprecieerd worden.
Ik denk dat de grote structuren
waar veel mensen in werken,
vaak anonimiserend zijn
en dehumaniserend zijn
en dat mensen hun werk doen,
vaak routinegewijs,
waardoor dat wat men doet eigenlijk vlug
in een soort van anonieme nietigheid
terechtkomt.